Friday, May 25, 2007

يوميات موظفه مقهوره...3

ولما كانت البيروقراطيه والروتين الوظيفى هو المهمين والمسيطر علي حكومتك يا مصر ..فمن الطبيعي جداً انه يجيلى ضغط وسكر ومش بعيد شلل ثلاثى فى اطرافى الاربعه والاربعين علشان بس اخلص ورقى
المفروض طبعا انهم كانوا قالولى على عنوان معين اروح اقدم فيه الورق...وطبعا طلع العنوان ده غلط
قالولى على عنوان تانى برضه وطلع....غلط كالعاده
(تحسهم مثلاً مش عارفين بعض وانى بتكلم عن ناس مش موجوده )
المهم قالولى بقى العنوان الحمد لله المضبوط بعد لف فى شوارع المحروسه من ضريح سعد باشا زغلول لحد لشارع باب اللوق اللى كنت طول عمرى اعرف انه ميدان وفى الاخر طلع فى شارع البستان تقريبا
رحت بقى لشخص بعينه علشان ياخد منى الورق
لاقيت الشخص ده حد مهم كده هناك والسكورتيره بتاعته هى اللى قالتلى اروح فين علشان اخلص الورق
ورحت فعلا فى نفس الدور مكتب واحد كده محترم اوى
قعد يهزر معايا بقى هزار موظفين وانا كنت خلاص جبت اخرى ومش طايقه ماما اللى كانت ماشيه معايا اساساً
*هزار الموظفين ده بقى من عينه امضي الورقه ده منى ومن الاستاذ اللى قاعد قدامي وبعدين امضيها من استاذ فى اخر الدنيا وبعدين ترجعى هنا تانى علشان تختمي الورقه
وفعلا عملت كده اكروبات والله ياجماعه
وبعدين قالولى تنزلى بقى من هنا تروحي شارع مش فاكره اسمه بس باين كان رمسيس علشان اعمل الكشف الطبى فى مستشفى التأمين الصحى...وده مشوار تانى خالص بقى
وطبعا وقفنا فى حوالى 12 ألف اشاره مرور وملقناش اى مكان للعربيه خالص لدرجه انى نزلت المستشفي والسواق قعد يلف بالعربيه لغايه مارجعت
وبعدين برضه رجعت تانى لمبنى شئون العاملين اللى كان فى شارع البستان طبعا بجرى خايفه يكونوا مشيوا وخلصوا
وسلمت الكشف الطبى هناك وقعد برضه الموظف المحترم يهزر معايا هزار الموظفين تانى
وقتها حسيت بالدم فار من عروقى وعدى مرحه الغليان وقولتله يعنى ماتقعدوا كلكم جنب بعض
ايه فايده ان كل واحد يقعد فى طرف من اطراف المبنى واتمشور انا بينكم واخس النص وانا اساسا مش ناقصه
واخيراً
وليس اخراً
استملت الامر الادارى باستلامي العمل من تانى يوم
تحديداً 27 /2 /2007
يوم مشهود طبعا
ومشيت وانا فرحانه وعاقده كل الامال والاحلام انى هاشتغل بقى شغل فظيع جدا وهاحبه وشويه احلام ورديه الهى يارب ماحد يعدمها الا لما يشتغل
اول يوم شغل المره الجايه

Sunday, May 13, 2007

يوميات موظفه مقهوره ....2

ولما كانت الردود مشجعه جدا الحمد لله
ولما كانت الخنقه كل يوم بتزيد ومفيش حد حاسس
قررت اسفه انى اكمل اليوميات علها تنزل فى يوم فى كتاب ويتحط عليها اسمي بالنيون
ويكون اسم الكتاب
"كتاب حياتى ياعين "
********
المهم يعنى انا ستبكم المره اللى فاتت وانا خارجه من باب القسم
المره دى هاتيجوا تلاقونى داخله القسم تانى بس معايا اختى الكبيره
اصلها ياحرام كانت امنيه حياتها انها تدخل القسم
دخلت للراجل الصول برضه بتاع كل مره بس من غير السواق المره دى
انا اوختى بس
وسألته على الفيش بتاعى اللى هو باسمى
راح رد عليها باستغراب كده وقالى
هو حضرتك بنت فلان باشا _بابايا يعنى _ ؟
قولتله
ايوه سيادتك انا بنته
قالى لما انتى بنت سياده الباشا مش كنتى تقولى كنا جبنا الفيش لغايه البيت
ده اصغر ....ملوش لازمه بيعمل كده لاهله البعاد قبل القريبين
قولتله بارك الله فيك ...هو الفيش خلص..؟
قالى لأ لسه مجاش بس اول ما يجي هانبعته البيت
قولتله ربنا يكرمك ومشيت
_واخده وضعى بقى فى القسم _
استلمت الفيش يومها بالليل والمفروض تانى يوم انزل بقى اجيب كعب العمل واجيب شهاده الخدمه الاجتماعيه اللى هو زى التربيه العسكريه للاولاد بس الفرق اننا مش بنعملها
ورحت بقى مديريه الشئون الاجتماعيه عند ناس من اللى هى لابترحم ولا بتسيب رحمه ربنا تنزل (استغفر الله العظيم )المكان اساسا غير صالح للاستخدام الادمى والموظفين من عينه 1 +1 = استنوا لما اطلع الاله الحاسبه احسبها وأسال فيها الريس بتاعى كده يعنى
المهم لله الحمد خلصت الموضوع بعد ما اتخانقت كده خناقتين على الماشى كده
مكنش فيه دم الحمد لله ولا استغلال للسلطات ولا اى حاجه
وكان فاضل بقى انى انزل مشوار لقاهره المعز علشان اسلم اوراقى هناك
وده بقى فى بوست لوحده ان شاء الله
********
فات بقى انى احكيلكم عن رد فعلى لما عرفت ايه هو شغلى
المفروض ان مامتى بتقولى هاتنزلى تعملي الفيش وتكتبى فيه
"وزاره الماليه"
وطبعا اختكم الهبله بسلامه نيه ردت وقالت
هاشتغل وزير ماليه ولا ايه...لأ ياماما مش للدرجه دى
انا لسه غرُ ساذج مش فاهمه الدنيا
ماما كانت ماسكه فى ايدها الكبشه بتاعه الاكل وشكلها كده كان ناوي يضربنى بيها
بس انا جريت على اخر لحظه واخدت ساتر
وللحديث بقيه ان شاء الله

Monday, May 07, 2007

يوميات موظفة مقهورة ....1

انا كنت قاعده فى بيتنا كافيه خيرى شرى ولا كان بيطلعلى حس ولا صوت ولاخبر ولا اى حاجه خالص _اينعم كنت بزهق واينعم برضه كنت بتمنى اشتغل بس فى حاجه تناسب عقلى وشخصيتى مش اى حاجه وخلاص_
ولما كان بابا وماما واخواتى والجيزان اشتكوا منى ومن قرفى تكرم وتعطف بابايا العزيز بانه يوجدلى فرصه شغل زى اى أب خايف على بنته من الجنان وفى نفس ذات الوقت زهق من ركنتها فى البيت وقرر انه يطلقها على الناس علهم يتعظوا من بلوته _اللى هى انا طبعا _ ويعرفهم انى اخره اللى ميسمعش كلام الست الوالده
المهم انه فى يوم من ذات الايام لاقيت بابا بيتصل وبيقولى
(رنا ياحبيبتى تروحى بكره القسم علشان تعملى الفيش والتشبيه )
رديت وبراءه الاطفال فى عينينا
(ليه يا بابا ؟؟؟ انت زهقت منى وقررت تودينى بنفسك للقسم يخلصوا هما منى بمعرفتهم )
قالى ( لا ياناصحه هاتروحى تعملى الفيش علشان الشغل )....سكت انا شويه
وهما يعنى مش واثقين فى كلامك يابابا لما تقولهم انى مليش سوابق ولا ايه
طب ده حتى انت شخصيه مرموقه فى البلد
المهم يعنى اخدت ديلى (مجازاً ) فى اسنانى والسواق فى ايدى ورحت رحله للقسم
وهنا قابلتنى جحافل من البشر كلهم بيعملوا الفيش او بيعملوا حاجه تتعق بالتجنيد تقريبا المهم ان كلهم كانوا شباب زى الورد الصراحه
وطبعا العبده لله ماشيه متخفيه ورا نضاره الشمس مش خوفاً من الشمس انما خوفاً ان حد يتعرف عليا اكون ضربته فى اى موقعه من مواقعى قبل كده
وطبعا السواق بتاعنا ماشى قدامى بيوسعلى الطريق.....كوسه بقى
واللى يكلمه يقوله انت مش عارف دى مين...وقبل مايقولهم يخافوا ويمشوا
دخلت الاوضه بتاعه الفيش لاقيت صول كده انيق ومبتسم للحياه السواق طبعا تعامل معاه وانا برضه مش راضيه اتكلم
وبعدين قالى اتفضلى
وقام ماسك ايدى كانه هايقبض عليا
وراح مغرقها فى بتاع مقرف كده _زى كل حاجه هناك _وحطها على الورق كانه بينتقم منى لسبب لا يعلمه الا الله
وخلاص بهدلى ايديا الاتنين قمت انا بسلامه نيه بطلع من شنطتى wipes
او للناس اللى مااخدتش عربى قبل كده مناديل معطره وفيها شويه صابون
طبعا طلعتها على اساس انى هانضف ايدي بعد القرف اللى هى مش متعوده عليه
لاقيت برضه الصول المعجزه بيقولى
ياابله !!! كده هاتوسخى المنديل
وقام كما الهمام المغوار مدينى ورقه جرنال امسح فيها ايدى
نهار ابيض ...بقى انا انضف ايدى من القرف بقرف اكتر منه
قولت يلا الراجل كويس وعايز يساعدنى
قولتله لا يافندم المناديل دى معموله علشان تتوسخ
واخدت الوصل منه ومشيت
وانا خارجه بقى واحد لطيف وظريف من الجحافل اللى ماشيه بييستظرف وبيقولى
( وانتى جايه برضه علشان الجيش )
وقفت بقى وبصلته من فوق لتحت
وقولتله ...ليه وهو انا زيك؟
ومشيت طبعا وراسى مرفوعه انى فتحت عكه
وخرجت من القسم ودى كانت اول مرحله من مراحل عذاب الشغل
واللى من ويالاتها بقول
****انا اللى جبت ده كله لنفسى ****
ملحوظه صغيره جداً
احداث اليوميات دى غالبيتها حصل وبعضها من نسج خيالى وبعضها كنت اتمنى انه يحصل
يتخلها نقد صريح ومحايد تماما للبيروقراطيه والضحك على الدقون الموجود فى حكومتنا الالكترونيه
انا هنا مش بفضح
انا بقول سلبيات وايجابيات
اخلاقيات كان نفسى الاقيها فى وسط مهم جدا فى حياتنا
واخلاقيات اتصدمت انى لاقيتها
كانت معكم
رناااااااااااااااااااا....كرسى المكتب